Her şey bir gün cep telefonuma bir aşk mektubu yazmamla başladı. Sonra bunu(yazmayı) çok sevdiğimi farkettim.(Yalan, ben bunu ortaokuldan beri seviyorum.) Arkadaşlarımla anılarımızı anlatan bir kaç hikaye yazdım falan.(Ha bak bu kısmı baya eğlenceli oluyor.) Sonra kendimi yazdım. Bazen kendimmiş gibi yazdım. Bazen yazacak şey bulamadım. Her zaman eğlenmedim, bazen çok üzüldüm. Bazen çok güldüm. Bazen dönüp okudum yazdıklarımı. Bazen sildim, attım çöpe. Neyse işte. Bu blog benimdir. Sahipsiz değildir. Saçmalıklarıyla, tutarlılıklarıyla bana dair ve bana dair olmayan her şeyi içerebilir. Gittiği yere kadar gidecek ve sonra duracaktır. Çünkü her şeyin bir sonu vardır.
5 Maruzatım olacak:
buralarda biryerlerde "iki" diye bir yazı vardı geçenlerde nerede o??
Sildim onu. Kalbimde yaşıyor.
hmmm.
long live the iki diyelim o zaman. beğenmiştim ben halbuki.
Bunun için ayrıca teşekkür ederim. Ama böyle daha iyi. Sonra başka "iki"ler de yazarım. :)
peki :) anlaştık.
Yorum Gönder