tag:blogger.com,1999:blog-49727840346309571732024-03-05T10:37:19.059+03:00Saçmalıklar Diyarında Kendi Ağacına Tüneyen KoalaHer tavla oynayışımda, Almanya yenildi diye yenik sayıldım...Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.comBlogger238125tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-86937874812821267372014-12-28T22:33:00.001+02:002014-12-28T22:33:37.159+02:00<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Bu anı unutma" demiştim. "Bir gün her şey çok kötü olduğunda bu anı hatırla. Beni nasıl sevdiğini hatırla." </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hafıza dediğin şey hop siliniveriyormuş meğerse. </span><br />
<br />
<br />
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-63225621081566318522014-12-26T22:26:00.000+02:002014-12-28T00:03:01.608+02:002014<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">16 gün olmuş. 16. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir kez daha güveneli ve yine ağzıma sıçılalı 16 gün. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
Bok gibi bir yıldı. Bitse de gitsek. </span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-54791224926141414172014-12-01T22:53:00.002+02:002015-01-25T21:15:38.877+02:00eski. <div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Şimdi de böyle mi bitecek iletişimimiz?" dedin. Bitmeme ihtimali varmış gibi. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sen bıktığın ilişkinden kurtulurken, yaranı, belki pişmanlığını başka biri ile sarıyordun. Mutluydun. Nasıl olmayasın. Yanıbaşındaydı sonuçta. Mutlusun belki şimdi de. Yok hatta kesin öylesindir. Hatta şimdiye kadar yaşadıklarını, yaşadıklarımızı, bir zamanlar nasıl mutsuz olduğunu, nasıl hissizleştiğini, düşününce boğazının düğümlendiği anları, beni nasıl özlediğini, o daralan hastane odasını unutmuşsundur. Aklından bile geçmiyordur. Neden geçsin? İşte sen böylesin. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ortada hiçbirşey yokken beliriverirsin. Ben artık seninle olan anılarımın neredeyse hepsini sindirmişken, artık geri dönüş olmayacağı gerçeğini kabul edip seni içime gömmüşken, yalnız kalmayı bile göze alıp seni unutmuşken, bir anda gelip, upuzun cümleler kurup, kendini tepeden tırnağa hatırlatıp, sonra gidersin. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Beynimin bir köşesine, minicik bi hücrenin bi milyonda biri kadar da olsa, tüm evrenin, türlü türlü galaksilerin, dördüncü beşinci boyutların birindeki bi gezegenin kum tanesi gibi de olsa, o "acaba mı?" düşüncesini tekrar hatırlattığın için nefret ediyorum senden. Birlikte mutlu olma ihtimalini, yine, bir kez daha ve mütemadiyen, hiçe sayıp, bir başkasıyla mutlu olmayı tercih ettiğin için, nefret ediyorum. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ve hala bencil olmadığını iddia edebiliyor olmandan, </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Geçirdiğimiz o geceden ve geçirebileceğimiz tüm gecelerin ihtimallerinden nefret ediyorum. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-17146918334355895862014-06-16T22:11:00.004+03:002014-06-16T22:15:39.550+03:00Bu da böyle bir rüyamdır <div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bilmiyorum. Bilmiyorum. Hayatta bilmediğim çok şey var ama ilk kez bu kadar bilmiyorum. Elim kolum upuzun zamanlardır bağlı. Nereye uzansam kırılıp gidiyor. David Lynch filmlerindeki garip rüyalar gibi. Tuzla buz oluveriyor. Her yer karanlık. Koyu kırmızı ya da, bordo gibi, lacivert. "Koyu zayıf gösterir ama" diyemiyorum bu sefer. Renk istiyorum. Karanlıktan korkuyorum çünkü ben. Hala yatarken başucumda bir ışık açmayı istemem bundan işte. Çok erken saatte işe gidip çok geç saatte çıktığımdan da olabilir her şeyin karanlık gelmesi. Kış vakti hafta içi bir gram gün ışığı görememiş olmamdan. Ya da uzun bir süre yağmurun abartmış olmasından ötürü. Şimdi yaz geldi. Pırıl pırıl güneş, ben yine öyle hissediyorum. Koskoca yıldızları etrafında döndüren güneşin bile ışığını kesebilen kıçı kırık bulutlar var etrafımda. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her şey ölümüne boktan giderken çok eskilerden bir ses duyuyorum. Çok eskilerden bir yüz. Tatlı tatlı bakıyor bana. Gülümsüyor. İşte orada dizimde yatıyor yahu. Şaka gibi. Çok başarılı bir şaka ama. Eskilerden bir şaka. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ama öyle gerçek ki. Araya yıllar, upuzun yollar, başka başka şehirler, dinmez acılar, zor günler, farklı tenler girmemiş gibi. Biraz daha zorlarsam yeni nesil türk pop müziği için hit şarkı sözü oluşturabilirim hissettiklerimden. Öyle çünkü. Film gibi. Baya duygusal. Baya hüzünçlü. Oldukça farklı. Yazsam roman olur, sussam gönül razı değil. Böyle miydi bu söz? </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bilmiyorum dedim ya işte, uçtum gittim ben. Bazı şeyler var. Gülmek gibi. Mutlu olmak gibi. Özlemek gibi. Merak gibi. Heyecan gibi. Hatırlıyorum tekrar. Hatırlamama izin vermeyen küçük detaylar aklıma geliyor birden. Sonra yine bana kara bulutlar...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-50016723911821005532014-05-26T14:48:00.001+03:002014-05-26T14:48:38.864+03:00"Yanımda yürüyordun Milena. Düşünsene yanımda yürümüştün."Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-68672731736743037272014-05-25T00:02:00.002+03:002014-05-25T00:02:46.430+03:00"Sevgili Milena;<br />
<br />
Yazmadığınıza bakılırsa iyi olmalısınız. Bizler çoğunlukla iyi olduğumuz zaman susarız.<br />
<br />
F."Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-51488351251013121602014-03-20T23:01:00.003+02:002014-03-20T23:01:41.425+02:00"-yor olmak": plaza insanlarının haleti ruhiyesini anlattığı bir çeşit mastar <div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İş hayatında yıllanmış olmaya başlamamla birlikte iş hayatının getirdiği bütün iğrençlikler bir bir gözüme çarpmaya başladı desem abartmış olmam. İğrençlik evet. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sadece yaptığı işle hayatta varolmayı becerebilmiş boş ve gereksiz insanların sırf rütbesi yüksek mertebelerde diye insanları nasıl aşağılayabildiklerini gördüm mesela. O mertebelere gelmenin tek yolunun ezikçe bir ego sergilemekten ibaret olduğunun ve başkasının ayağını kaydırmakla gerçekleşebileceğinin farkına vardım. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Başlı başına benim olan hayatımı ve hayat tarzımı istediğim koşullarda yaşayabilmem için bir araç olan ve bunun aslında ufak bir kısmını bile karşılayamayan "iş" olgusunu kendim için en önemli şey haline getirmiyorum diye suçlandım. Her akşam normal mesai saatinden minimum iki saat sonra iş yerinden çıkmakta ve bu fazla çalışmalarımın iş kanununa göre yasal olan maddi karşılığını da almamakta olduğum halde işime sahip çıkmadığım, yeterince fedakarlıkta bulunmadığım ve sonucunda hep başarısız olduğum ithamlarıyla yüzleşmek durumunda kaldım. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yine yasal olarak hakkım olan öğle yemek molamda kitap okuyorum ve fakat çalışmıyorum diye azarlandım.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sonra ne bileyim o yüksek mertebelerdeki insanımsılar eksikliğim, geliştirilmesi gereken neyim varsa onlarım hakkında en ufak bir yorumda bulunmayarak, çalıştığım yerden gönderilme tehdidiyle üstüme gelince, üstelik direkt bana değil de çalışma arkadaşıma bunu söyleyerek beni daha da rencide edince öylece kalakaldım. İşte o an sormak istediğim tek soru şuydu; müdür müdür müdür? Ve bunun cevabını sanırım asla veremeyeceğim. Çünkü benim ideal müdürüm yer yüzünde yok. Ya da fantastik amerikan filmlerinde var. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben bu tırt sektöre daha ilk girdiğimde kendime bir söz vermiştim. Ne olursa olsun etik değerlerimden, kişiliğim ve hayat tarzımdan vazgeçmeyeceğim dedim. Öyle de devam edeceğim. Sonuçta gösterdiğim çabayı ben biliyorum. Kimse görmese de ben görüyorum. Benim için önemli olan da benim. Asla içi boş, sahtekar, riyakar, dedikoducu, ayak kaydıran o iğrenç insanlardan olmayacağım. En basitinden hasta olan iş arkadaşımı geçmiş olsun için aradığımda "bu arada müşteri riskine yönelik hayat sigortaları artık prim sistemine saymıyormuş" demeyeceğim. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her geçen gün daha da artan bu iğrençlikler artık sadece midemi bulandırmakla kalmıyor, kusturuyor beni. Hem de öyle bir kusturuyor ki işten erken çıkarttırıyor. Erken çıkarttığına sevindiriyor.Erken dediğim de yine 6'dan sonraya denk geliyor tabi. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben asla böyle olmayacağım ama. Asla! Ne yaparlarsa yapsınlar. Okuduğum kitapların ağırlığı, izlediğim filmlerin yoğunluğu olacak aklımda sadece. Yazdıklarım olacak, söylediklerim. Sustuklarım. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İş yeri denen cehennem ise koşatrak uzaklaştıklarım arasında kalacak. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">(Not: "call conference set eden"lerin de ağzına ağzına vurmak istiyorum. Suç mu?) </span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-59763124369603859002014-01-14T22:21:00.000+02:002014-01-14T22:21:00.309+02:00PMS<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Anladım ki ancak bittikten sonra yaptıklarının farkına vardığın bir delilik dönemidir pms. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ay benim hormonlarım var. </span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-34771836434824830102014-01-04T14:18:00.001+02:002014-01-04T14:18:21.501+02:00Muhteşem bir haftasonu<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sevgili dostlarım, </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sizlere geçirmekte olduğum bu muhteşem hafta sonundan bahsetmek isterim. Öncelikle çarşamba gününün tatil olmasının verdiği rehavetten dolayı perşembe ve cuma günleri çok zor geçti ve uzun sürdü. Bu sebeple bu hafta sonunu her zamankinden fazla bir hevesle bekledim. Neyse ki geldi, gelmez olaydı. Cuma akşamından gelen bir maille cumartesi sabahına çalıştığım kurumun bir eğitim tertiplediğini öğrendim. Böylece cumartesinin gelişinin içine cumadan sıçılmış oldu. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şimdi evdeyim ve her şey müpmükemmel. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu kadardı. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-42097662216792281622014-01-01T01:55:00.000+02:002014-01-01T01:55:00.008+02:00İyi seneler!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyh0vKZXvI4t06lhL9xKdB-C9PeNWQ-PWUYf_zTu9O-9KPRHxEyZoGrXyJYiiR-wT94OTptiQfnH-ReDj-DnkkWnxRf8rpxR2ccqr2GNC2HpkkXQW8C8dYyiD8LHKR6Q61Jp_zBknnUEz6/s1600/1527013_10151807880696456_164431265_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyh0vKZXvI4t06lhL9xKdB-C9PeNWQ-PWUYf_zTu9O-9KPRHxEyZoGrXyJYiiR-wT94OTptiQfnH-ReDj-DnkkWnxRf8rpxR2ccqr2GNC2HpkkXQW8C8dYyiD8LHKR6Q61Jp_zBknnUEz6/s320/1527013_10151807880696456_164431265_n.jpg" width="115" /></a></div>
<br />Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-17211987360671269902013-10-23T23:38:00.002+03:002013-10-23T23:38:59.948+03:00?<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İnsan hata yaptığını hep hata yaptıktan sonra mı anlar?</span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-29658813886859356792013-09-16T00:08:00.002+03:002013-09-16T00:08:42.885+03:00Hu-zur-suz-luk<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Herkes aklına geleni söyler. Herkes yorum yapar her şey hakkında. Yorum yapma hakkını her birey ayrı ayrı kendinde görür. Çünkü izin verirsin. Gereksiz fikirlerini duymak istemesen de izin verirsin, konuşurlar. Seni anlamazlar. Seni bi tek sen ergenken anlamazlar sanırsın ama öyle değildir. İnsanoğlu anlamak istemeyince zamanın her bölümünde becerebilir bunu. İnsanlar zeki doğmazlar. Zeki ya da aptal olmayı seçerler. İnsanlar kötü doğmazlar. Kötü olmayı seçerler. Düşünme yetisi, karar verme yetisi, mantık gibi şeyler insanlara özgüdür. İçgüdüsel değil düşünerek hareket edilmelidir. Dolayısıyla yapılan hiçbir hatanın farklı bir nedeni, altında yatan gizli bir etkeni olamaz. Her eylem bilinçli verilmiş kararlar bütünüdür.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İnsanın hakkında karar veremediği tek şey ailesidir belki de. Ne yazık ki. Seçemezsin onları. Kader diye bir şey varsa işte budur. Kötü bir babanın kızı olmak. Kötü kelimesiyle ifade edilmek isteneni burada örneklerle anlatabilirim. Kötü baba benim için karısını aldatan ve bunu ulu orta anlatmaktan utanmayan bi adam olmak demektir. Annesi evi terkettiğinde onunla gitmeyi seçen kızını, nereden bulduğu muamma olan bir silahla tehdit edebilmek demektir. İşine gelmeyen şeyleri yüzüne söylediğinde kızını evlatlıktan silebilmek demektir. Üniversite hayatı boyunca beş kuruş yardım yapmamak, maddiyatı bırak manevi olarak da evladının yanında olmamak demektir. Destek değil köstek olmaktır. Normal insanların normal babaları, çocukları huzurlu olsun, iyi işlerde çalışsınlar diye çabalarken, kızına "seni sürdüreceğim, süründüreceğim" demektir kötü baba olmak. Ve bunun gibi burada anlatılamayan bir çok şeydir. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Belki aileni seçemezsin ama ailenle iletişimi kesmeyi seçebilirsin. Bakarsın ki hayatının hiçbir döneminde istenmemişsin. Belki seni isteyerek bile yapmamışlar zaten. Doğal bir üreme döneminin sonucusun. Değerli olmamışsın hiçbir zaman. Başkalarının "mucize" olarak adlandırdıkları "doğum" denen şeyin öznesi sen olduğunda durum "bela" olarak nitelendirilebilir. Çünkü mutsuz bir ailede dünyaya gelip, mutsuz bir çocukluk geçirmişsindir. Hastalanınca ebeveynler genelde çocukları için telaşlanırken sen bütün gece öksürdün diye babandan dayak yemişsindir. Evin bir köşesine atılmış, özel hayatının olamadığı bir ergenlik geçirmiş, sonra da zaten evlatlıktan silinmişsindir. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bütün bunlara rağmen hep düzgün bir insan olmayı tercih etmişsindir. Çünkü dediğim gibi böyle şeyler hep tercih meselesidir. Sene kaybetmeden üniversiteyi kazanmış, ortalama bir dereceyle olsa da mezun olmuş, başkaları için sıradan senin için önemli bir adım olan yurt dışı tecrübesini edinmiş. Çok iyi olmasa da bir iş bulmuş, düzenini kurmuşsundur. Tüm bunlar olurken hala, hiçbir zaman kimseye bir sorun çıkarmamışsındır. Bu yüzden kimse de sana "bir sorunun var mı?" dememiştir. Senin sorunun sadece kendinledir. Mutsuz olduğunu anladığında bir şeyleri değiştirmek istemişsindir. Yaşadığın şehri bırakıp dönmüşsündür. Tam eskisinden biraz daha güzel bir iş bulmuş kendinle ilgili planlarını gerçekleştirmeye başlamışsındır ki bazı şeyler başa sarmıştır. Ailen de sayılsa, senin üzerinde hiçbir hak iddia edemeyecek kişiler durup durup sinirini, huzurunu bozmaya başlamışlardır. Ve beklentileri bitmez. Bitmez. Sen kurtulmak istedikçe yapışırlar. Bir günü biri, öbür gün diğeri. Zamanında yaptığın fedakarlıkları ise kimse görmez. Senin neler yaşadığını kimse umursamaz. Kimse başa çıktığın onca şeyi takdir etmez. Kimse ne istediğini önemsemez. Sadece isterler. İsterler. Hayır dediğinde ise umursamayan sen olursun. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yine defolup gitmek istersin. Elinden bir şey gelmez. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-31285627468855254082013-04-22T00:45:00.003+03:002013-04-22T00:45:52.747+03:00<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dünyanın en güzel elmalı turtasını ben mi yapıyom ne? </span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-43081561657814102012013-04-19T14:45:00.000+03:002013-04-19T14:45:14.041+03:00Kim beş yüz milyoner olmak istemez ki? <div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ah Kenan Işık ah. Bilerek mi yapıyorsun bilmiyorum. Beni programına çağırmadığın için aslında kırgınım sana ama mesele o değil. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Mesele dünkü yarışmadaki amcaydı aslında. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Erkek Lisesi Boğaziçi Üniversitesi mezunuyum, İngilizce, İspanyolca, Lehçe, Otça, Bokça biliyorum, turizm firmam var. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- .... can veren allahım? </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">- Karınca... aaaaaaa. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Güldüm. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-54776520368937453842013-04-10T11:45:00.003+03:002013-04-10T11:45:54.738+03:00Üst Komşuya Açık Mektup<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sevgili üst komşu,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Uykularımın içine sıçan kadın... Sevgili demek adetten, aslında senden hiç hazzetmiyorum. Her gün sabahın köründe başlayan, eşyaları yerinden oynata oynata devam eden süpürge seanslarından bıktım. Biliyor musun? İnsan bi gün evini süpürmeyince ölmüyor. Pislik dolmuyor eve. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Evinle bu kadar ilgileneceğine bence biraz çocuğunla ilgilenebilirsin. Nitekim onun da senden kalır yok. Sabah dokuz gece iki mesaisinde durmaksızın hoplayıp zıplayan, bağırıp çağıran bir oğlun var ama o çocukluktan kurtarıyor. Da sen nasıl bir annesin ki çocuğuna sözün geçmiyor, onu anlamıyorum. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bak üst komşu, yanlış anlama ama senden nefret ediyorum. Daha önce gürültünüz için defalarca uyarmamıza rağmen resmen kaale almayıp aynı şeylere son hızla devam etmenden nefret ediyorum. Yüzünü kırk yılda bir görünce boğasım geliyor. Ağzını kaldırımın kenarına dayayıp kafanı tekmelemek istiyorum. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bazen hayattan mucize bekliyorum. Bir şey olsa da gitseniz. Ya da gitmeyin. Bi şey olsa da ben gitsem. Siz gidip başkalarının hayatlarını da sikertmeyin. Biliyor musun üst komşu? Sayende küfür dağarcığımı epey geliştirdim. Bununla gurur duymuyorum ama tek artınız bu oldu hayatımda. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Geçenlerde ilk defa adak adadım farkında olmadan. Şu lanet olasıca mahalleden, apartmandan ve sizden kurtulduğumda, yeni evimin sakin sokağının köşesinde lokma döktüreceğim. Herkes yesin ama sen yeme. Sen süpürge yap tamam mı? Koltukları çek altlarını iyice sil. Çocuğunu alıp bi parka falan götürme. Sonra vay efendim bütün gün evde çıldırıyor da laf geçiremiyorum da. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bak yine sinirlendim. </span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-18030586036502755212013-03-24T22:18:00.000+02:002013-03-24T22:18:03.458+02:00Aitsizliğin Dayanılmaz Hafifliği<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Eğer yalnızsan, birinin hayatına dahil olma çabasına girmen kaçınılmazdır.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kabul etmelisin ki, bi şey olduğunda birinin aklına ilk gelen olmayabilirsin. Çünkü herkes kendi hayatının baş rolündedir. Sen yardımcı kadın/erkek oyuncu olabilirsin ancak. Ya da daha beteri, figuran. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bilmezsin ki, sen de kendi filminin baş starısındır aslında. Ama öyle hissedemezsin. Biriyle paylaşmak istersin bu rolü. Yalnızlığı sevmezsin çünkü. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ait olma hissidir seni mutlu eden. Birine, bi yere, bi eyleme, bi hedefe ait olma. Eğer bi şeye ait değilsen boşlukta süzülür durursun amaçsızca. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İstersin ki, sen de önemli ol yalnızca bi kere. Sence çok basittir, sen kendini paylaşmaya açsındır çünkü. Ama paylaşmak yalnızlığını gidermez. Bazen tek başına kalırsın. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tek kişilik film olmaz. </span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-52284128255877694332013-03-15T14:06:00.003+02:002013-03-15T14:06:50.181+02:00İşsizlik Aforizmaları<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Cebinde beş lirayla üç gündür dolanıp duruyorsan, arkadaşların dışarı çağırdığında havayı bahane edersin. </span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-37610700184735109632013-02-02T00:19:00.000+02:002013-02-02T00:19:12.732+02:00İşlilik ve İşsizlik Arasındaki Farklar, Artılar, Eksiler, Şunlar, Bunlar<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şimdi diyelim çalışıyorsun. Başlarda her şey çok güzeldir. Hele ki uzun süre işsiz kaldıysan, yeni bir işe başladıysan, üstüne bir de yeni bir şehre taşındıysan, keşfetme, öğrenme, çabalama, en iyisini yapmaya uğraşma halleri içinde olursun. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Zamanla işler rutine biner. Sıkılmaya başlarsın. Fakat bu sıkılma maaşı aldığın gün ve devamındaki bir kaç güne kadar süregelir. O gün dersin "lan iyi ki çalışıyorum." Oh. Alışverişini yaparsın. Muhtemelen kredi kartı borcun olmuştur onları ödersin. Ne bileyim, faturan gelir, çat diye çıkarır verirsin. Tabi maaşının miktarıyla alakalı biraz. Az para alsan da mutlusundur ama yine de. Senin parandır, haketmişsindir. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir süre sonra ise daha fazlasını hakettiğini düşünmeye başlarsın. Buz misali erirsin yavaştan, çünkü bakarsın hiç kendini geliştirmiyorsun artık. Potansiyelinin altında bir iş yapıyorsan üstelik, yavaş yavaş o kalıba girersin. Daha fazlasına ihtiyacın olmadığını düşünmeye başladığın gibi, olduğundan da eksik olursun giderek. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ardından, ki daha iyisini yapabileceğine karar verdiğin zamana denk gelir bu, yaptığın işe kimsenin değer vermediğini görmenle birlikte sen de değer vermemeye başlarsın. Bu da iyice yıpranmaya, bıkkınlığa, soğumaya yol açar. Her gün bir diğerinden daha çekilmez hale gelir. Maaş aldığında da moralin bozulur artık. Kuş kadar paraya ne biçim sömürüldüğünü farkedersin çünkü. Gereksiz ve senin için bir şey ifade etmeyen, üretemediğin, sadece belirli kurallar çerçevesinde ve iş hayatının sahte yüzlerini takınarak yaptıkların ve dönüştüğün bu iğrenç tip, seni kendinden nefret etmeye kadar götürür. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Başka iş aramaya başlarsın. Türkiye şartlarında çok da başarılı olamazsın. Ortalama bir üniversiteden ve ne idüğü belirsiz bir bölümden mezunsan,(Bkz. Uluslararası İlişkiler mezunu ne iş yapar?), hepsini geçtim sen ne yapmak istediğini bilmiyorsan, bu daha da zordur. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ha bir de, yaptığın iş zaten boktansa, bunun yanı sıra iş ortamın da boktansa, sana çok da bir seçenek kalmaz. Bir gün kafan atar, basarsın istifanı. Sonunu düşünmeden, arkana bakmadan gidersin. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir süre kafan rahat olur. Ama bu yaklaşık 10 gün falan sürer. Hadi uzatalım, belki o 10 günde yapacağın başka işler vardır, oyalanırsın. Örneğin ben ev taşıdım. Çıkaralım bunu 1 aya. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sabah erken kalkma derdi yoktur. Tüm gün yatarsın. İstersen yatabilirsin yani. Biri çağırdığında canın istiyorsa gidersin. Ertesi gün iş var, diyip vazgeçmezsin. Ya da ay çok yoruldum bugün de evde oturayım, demene gerek yoktur. Çünkü yorulmazsın. Ama bazen yorulmamaktan yorulursun yalan değil. Çok uyumaktan uykun gelir sürekli. Tabi bu bünyeye göre daha ileri evrelerde de ortaya çıkabilir. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İş başvurularına seri bir şekilde başlarsın. Her gün aynı ilanlar vardır. Zaten başvurduğun yüz ilandan biri ya döner ya dönmez. Eskiden kalma borçların seni zorlamaya başlar. Para yoktur ki ödeyemezsin. Bazen cebinde 3 lira falan kalır. Yol parası mı yapasın, başka bi şeye mi harcayasın, karar veremezsin. Evden çıkamazsın. Eve biri gelse, doğru dürüst ağırlayamazsın. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bunalırsın. Bu kez bu yüzden kendinden nefret etmeye başlarsın. "Yine bi boku beceremedin" dersin. "Bak başladığın yere döndün" dersin. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kızarsın, ağlarsın falan. Bu dönemde sana destek olacak tatlı insanlar varsa ne ala. Yoksa bi de üstüne yalnızlık eklenir. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sonuç olarak, mükemmel iş yoktur ama işsizlik de iyi değildir. Beklentini düşük tutmak yüksek tutmaktan avantajlı da değildir. Üzerine uyan gömleği bulmak zor mudur, belki de değildir, belki de sadece şans işidir. Yanlış tercihlerinin sonucunu hep sen çekersin ama doğru tercih yapmak da kolay değildir. </span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-83797213635478466882013-01-24T23:38:00.001+02:002013-01-24T23:38:38.928+02:00<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu arada artık daha eğlenceli şeyler yazacağım. Artık eğlenmek istiyorum çünkü. </span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-63070899036487111382013-01-24T23:36:00.003+02:002013-01-24T23:37:00.188+02:00Eveet<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İşte döndüm. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">An itibariyle İzmir'e dönmüş bulunmaktayım. Ankara'daki mutsuz hayatımı silip attım. İşimi bıraktım. Evimden ayrıldım, ana ocağına seve seve geri geldim. Gelişimden mutlu olan tek kişi annemdi sanırım. Çünkü ben dönmek istediğimden emin olmama rağmen döndüğümde kafamda bi ton soru işareti oldu. Bi kere her şey başa sardı. Emek emek oluşturduğum evimi toplayıp bi kısmını orda bırakıp annemin pek sevmediğim muhitteki evine yerleşmek kolay olmadı. Evet annem sonsuz bir çabayla beni mutlu etmek için uğraşıyor ama benim gibi hissedemiyorum bu evi. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her neyse. Şimdi iş arıyorum tekrardan. Bi kursa da başladım. Biraz kendimi geliştiririm. Artık her şeye baştan başlayacağım. Zor olacak ama yapacağım bir şekilde. </span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-14604898847269509532012-12-24T03:12:00.000+02:002012-12-24T03:13:24.378+02:00Çünkü her göçmen kuş bir gün evine geri döner<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben İzmir'e dönüyorum. Anneme gidiyorum. Kedime gidiyorum. Sevgilime dönüyorum. Bu lanet şehre de en başında niye geldiysem zaten. Her şeyi bırakıyorum. Bitti. Ben eski ben oluyorum yine. Hayatımı yeniden kuracağım. Yeni bir iş bulacağım. Yine kendi evim olacak. Bu kez kendi şehrimde yapacağım bunları. Her sokağını her karesini adım adım ezberlediğim Karşıyaka'da olacağım. Gitmek istediğim her yerin belediye otobüsü numarasını bileceğim. "Haa Balçova mı? Konak'tan 169'a bineceksin yaa." diyeceğim. Kordonda nargile içeceğim. Baharda güneş batarken Alsancak'ta çimlere uzanıp biramı yudumlayacağım. Sevgilime sarılıp Küçükpark'ta dolanacağım boş boş. Geliyorum İzmir bekle beni! Çok mutlu olacağız, çok! </span></div>
</div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-58725645009310436712012-12-16T02:07:00.003+02:002012-12-16T02:07:22.574+02:00<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birinin son aşkıysan eğer ilk aşklarının faturası hep sana kesilir. </span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-10630971509124676542012-12-11T21:18:00.002+02:002012-12-11T21:19:58.135+02:00<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bençokkıskancımbençokkıskancımbençokkıskancım. :(</span>Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-2479088552536790722012-11-03T23:09:00.000+02:002012-11-03T23:09:56.075+02:00Seviyorum merkez..!<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Biliyorum ben, benden önce de birileri oldu. Belki çok sevdin, belki çok şeyi göze aldın. Hiçbir şey hissetmedin belki yine de hayatına aldın birilerini. Belki ne bileyim, bi sürü fedakarlık yaptın. Belki hiç gitmeyecekler sandın, gittiler ya da hiç bırakmayacaksın sandın, bıraktın. Belki hayatındaki eksik parça o sandın. Değilmiş anladın. Bazıları güzeldi. Bazıları sevimli. Bazıları taş gibiydi, olabilir. Hiç bitmeyecek sandın, bitti. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sonra ben geldim. Ben seni çok sevdim. Biliyorum sen de seviyorsun beni. Çok güveniyorum ben sana. Anlıyorum bi şekilde, hep yanımda olacağını hissediyorum demiştim ya. Doğrularınla yanlışlarınla, eksiğinle fazlanla seviyorum. Çünkü sen de öyle kabul ediyorsun beni. Niye göbeğin var demiyorsun mesela en basitinden, onu da seviyorsun. Ve daha bir çok kusurumu kabulleniyorsun. Düzeltmiyorsun, aşağılamıyorsun onlar yüzünden. Seviyorsun ya işte biliyorum ben. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Benim tek istediğim, dahil et beni hayatına. Planlarına. Hayallerine. Her şeyi birlikte yapalım. Bi hafta sonu kaçalım mesela şehirden. Yazın tatile gidelim. Evimiz olsun, kedimiz, köpeğimiz... Elimi tut hep. Hep ama. Hiç bırakma. Söz kızmayacağım makarna sosumu beğenmezsen. Hiç çemkirmeyeceğim sana. Özür dileyeceğim haksız olduğumda, kavga etmeyeceğim. Hep anlayışlı olacağım ben. Arkadaşlarınlayken benimle ilgilen diye zırt pırt aramayacağım seni. Hep yanında olacağım ama boğmayacağım hiç. Maç izleyeceğim seninle. Play station'ımız olunca Pes oynayacağım. İstersen dota bile öğrenirim yeni bilgisayar alınca. Sen sev beni yeter. Benli bi gelecek düşün yeter. Hayatında bi kambur, bi tökez, bi engel olarak görme beni. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hadi şimdi sarıl. Dünyanın en mutlu insanı yap beni. Olur mu?
</span></div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4972784034630957173.post-39619855991692432512012-09-05T23:27:00.000+03:002012-09-05T23:27:12.678+03:00<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 16px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Elin kolun bağlıdır hani. Böyle ne bileyim oturduğun kanepeden kalkacak halin yoktur. Kimse aramasın istersin. Zaten arayacak kimse de yoktur. Konuşmak istemezsin. Zaten konuşacak insan yoktur. Evde ses yoktur. Bi kıpırtı olduğunda korkarsın. 'Kedidir' diyemezsin. Çünkü evde kedi de yoktur. Sen varsındır. Boş duvarlar vardır. Bakarsın, neye baktığını bilmeden. Ağlarsın, neye ağladığının farkında olmadan. Düşünürsün. Çok düşünürsün. Çok düşünmenin gereksiz olduğunu epey bir düşündükten sonra anlarsın. Çok önemsemenin anlamsız olduğunu hiç anlamazsın ama. Hep önemsersin. Hep yanlış anlaşırsın. Sonunda hep yalnız kalırsın.</span></span>
</div>
Neredeyse Kafasız Nickhttp://www.blogger.com/profile/09444300487065492139noreply@blogger.com1