Bir Garip Josef K.

Bana n’oluyor bilmiyorum. Git gide daha sinir bozucu bir insan haline geliyorum. Belki siniri bozulan bir tek benimdir. Kendime dayanamıyorumdur. İnsanların ne düşündüğü hakkında fikrim yok ama kendimin kendime hissettirdiği bu durum gerçekten sinir bozucu. Şu yazdığım cümle mesela, evet bir önceki. Hatalı gibi. Anlatım bozukluğu var gibi. Eskiden olsa didik didik ederdim. Bir cümle için saatlerce düşündüğümü bilirim. Şimdi ise tekrar okumaya bile takatim yok. Basit bir örnek ama işte bu sinirimi bozuyor.

Basitliğin içindeki derinliği, karmaşayı, görebilen bunu aktarabilen biriydim ben. Hala öyleyim ama içimden gelmiyor bir şeyler yapmak. Uzun zamandır ilk defa suratım asık iki gündür. Ota boka gülen ben, şimdi mıymıntı bir haldeyim. İçim kurudu sanki. İç kuruması ne demek bilmiyorum da öyle bir şey işte.

Kafka’nın Josef K.’sıyım. (Kendime not: Dava’yı bir daha okumalıyım evet evet.) Hapsoldum bir şeylere. Ara sıra birileriyle konuşuyorum falan. Yargılıyorlar, eleştiriyorlar. Küfür etmek istiyorum mesela, tutuyorum kendimi. Sonra ona da sinirim bozuluyor. Önceden takmıyordum. Dalga bile geçiyordum söylenenlerle. “Sen şöylesin, böylesin, busun.” diyenlere “Hahah kaynım da öyle eveeet.” diyordum. Aslında hala takmıyorum. Ama hafife alamıyorum o kadar. Ben de onları yargılamak istiyorum. Onlar da bir Josef K. olsun istiyorum.

Ya da çok şey mi bekler oldum acaba? Beklentileri yüksek tuttukça mutsuz olur insan. Hayal kırıklığı artar. Şiddeti fazla olur. Aslında herkes olduğu gibi yine. Değişen benim. Doyumsuzluk mu? Yok değil. Çabuk mu tükettim elimdekileri nedir? Yetmez oldular. Bir kahvemin tadı aynı hala. Başka hiçbir şey tat vermiyor.

Bana n’oluyor bilmiyorum. Hiç de iyi hiç de güzel olmuyor. Kendimle barışık değil kendime karışık hallerdeyim. Şımarıklık ediyorum belki. Yine kendime yapıyorum. Bu yazı da kendime. Olur da biri okursa “Aman ne gıcık kız.” demesin. Ya da desin. “Hahha kaynım da gıcık eveeeet!”

Not: Franz Kafka – Dava:

Josef K. bir sabah uyandığında kendini dev bir hamamböceği... Şaka şaka o Gregor Samsa’ydı.

Josef K. bir sabah uyandığında, odasında yabancı iki adam bulur. Bu adamlar ona sebebi belli olmayan bir suçtan dolayı tutuklanmış olduğunu bildirir. Ve olaylar gelişir.