Serzeniş

Cümlelerin var pek çoklarına ulaşmasını istediğin. Kendini anlatmak, kabul ettirmek için değil. Hayır bir şeyler öğretmek de değil amacın. Değiştirmek hiç değil. Değişmesinler, daha çok sevinirsin sen. Mevcut statüko beklentilerini karşılamakta. Onları gördükçe daha çok memnun oluyorsun kendinden.

Susmuyorsun. O raddeyi aştın çünkü. Gördüklerin, göreceklerinin teminatıymış anladın. Kendilerine, istedikleri, bekledikleri gibi davranılmayınca küçük çapta bir kaos yaşıyor insanlar. Eğlence de orada başlıyor. Küçük kelimeleriyle kalbini kırabileceklerini sanıyorlar. Zeka, biraz zeka barındırsa sarfedilen sözler, sevinebilirsin bile. O salaklamış halleriyle içi boş cümleler kuruyorlar sana. Komik oluyor.

Şimdiye dek öyle çok parçalandın ki daha küçük parçalara ayrılamazsın. Bilmedikleri de bu zaten. Alçakgönüllülük etmeyeceksin bu sefer. Cehalet kurulan cümlelerden anlaşılacak bir şey. Gizleseler de farkediyorsun. “Bilmiyorum.” diyemeyişlerini görüyorsun, “Yapamayacağım”dan nasıl kaçtıklarını. Yapamıyorlar nitekim. Öyle sanıyorlar. Sanıyor olmaları daha çok güldürüyor seni.

Alay ediyorlar bir de. Seninle, hislerinle, söylediklerinle, yaşadıklarınla. Geçmişte değer verdiğin, saygı duyduğun şeylerle bile kafa bulacak kadar küçülenler var. Yetersiz kelime dağarcıklarıyla mühim laflar ettiklerini sanıyorlar. Zeka ürünü iğneleyici laflar. Köşe yazarı edasıyla vaaz veriyorlar sana. En ucuz gazetelerin, en gereksiz sayfasında yayınlanamayacak kadar değersiz oysa söyledikleri. Geç olsa da farkediyorsun.

Eskiden olsa ok gibi deler geçerdi. Artık işlemiyor bedenine. Hayır katılaştığından değil. Hala o zamanki kadar yumuşak, naif için. Sadece duvarlar ördün kendine. Korumasını biliyorsun. Aldığın darbeler yıldırmıyor seni. Ağlamıyorsun ama, susmuyorsun da. Durmuyorsun. Sen de çarpıyorsun onların suratlarına.

Merak ediyorlar. “Komik sözlerin, yüzünden eksik etmediğin gülümsemen nerde?” diye soruyorlar. Hala orda bir yerlerde. O naif yerinde. Biraz içinde saklamak istedin onları. Kimse zarar veremesin diye. Yine sana kalan onlar olacak çünkü.

Bugün haketmiyorlar gülüşlerini. Gülme. Sen sinirlenince de güzel oluyorsun.

30 Ocak 2010