Hepimiz biraz eziğiz aslında. Ezik olduğumuz konular var. Muhakkak vardır. En kendine güveni olan insanın bile şüpheye düştüğü zamanlar olabilir. Hepimiz eziğiz ama biliyorum bazılarımız daha ezik diğerlerinden.
Bunun üzerine istesem uzun uzun bir şeyler yazabilirim. Ama yazmaya, okumaya, vaktinizi çalmaya değmez.
Hepimiz biraz da benciliz. Ezikliğimiz bencilliğimizden mi bilmem. Cüssemiz büyüdükçe dünyada daha fazla yer ettiğimizi mi sanıyoruz ne? Yaşadıklarımız, hayatımızdan geçen gidenler, küçük ya da büyük, iyi ya da kötü bir şeyler öğretiyor mutlaka. Bir şey, bir kimse, sadece bize selam verip gitmiş olsa bile değerli olmaz mı?
Olmaz tabi.
Göbeğimizi kaşıyarak seyrederken hayatı, en önemli şey bizmişiz gibi hiçe sayıyoruz olanları. Siliveriyoruz anında. Yaşanmış, yaşanacak ne varsa. Başkasına değil, aynaya bakmak daha mutlu ediyor bizi.
Saygı. Biraz saygı olsa?
Yeni bir elbise alındığında eskisinin yüzüne bakmayan çocuklar gibiyiz. Oysa tüm hırpalanmışlığıyla bizimdi o da. Her yeni aşk bir öncekinden daha büyükmüş gibi geliyor. Hani öncekinde de çok sevmiştik ya?
Kalbimiz... Yine aynı aslında. Daha hızlı çarpıyor sanmamız, bedenimize yetmek için daha çok çabalıyor olmasından sadece.
Yoruluyor günden güne.
23 Şubat 2010
Not: "Primus Inter Ezikes" Latince "Eşitler arasında birinci" anlamına gelen, "Primus Inter Pares"den uydurduğum Eylemce bir kavramdır. Teşekkürler.
1 Maruzatım olacak:
Çok teşekkür ederim. Sevindim yorumuna. :)
Yorum Gönder