Bir ilişkinin iyi, kötü, güzel, çirkin, unutulmaz, önemli, önemsiz her anını, hatta ayrılığı bile birlikte yaşarken, nasıl oluyor da acısını tek başına yaşamak zorunda kalıyorsun?
Subscribe to:
Kayıt Yorumları (Atom)
main |
sidebar
Her tavla oynayışımda, Almanya yenildi diye yenik sayıldım...
Aaa Ben!
- Neredeyse Kafasız Nick
- İzmir, Türkiye
- Şimdi şöyle oluyor, böyleyken böyle. İhbin İhbin (Gülüyor)
Nasıl saçmaladım?
Her şey bir gün cep telefonuma bir aşk mektubu yazmamla başladı. Sonra bunu(yazmayı) çok sevdiğimi farkettim.(Yalan, ben bunu ortaokuldan beri seviyorum.) Arkadaşlarımla anılarımızı anlatan bir kaç hikaye yazdım falan.(Ha bak bu kısmı baya eğlenceli oluyor.) Sonra kendimi yazdım. Bazen kendimmiş gibi yazdım. Bazen yazacak şey bulamadım. Her zaman eğlenmedim, bazen çok üzüldüm. Bazen çok güldüm. Bazen dönüp okudum yazdıklarımı. Bazen sildim, attım çöpe. Neyse işte. Bu blog benimdir. Sahipsiz değildir. Saçmalıklarıyla, tutarlılıklarıyla bana dair ve bana dair olmayan her şeyi içerebilir. Gittiği yere kadar gidecek ve sonra duracaktır. Çünkü her şeyin bir sonu vardır.
Saçmalıklar Diyarında Kendi Ağacına Tüneyen Koala. Design by SkinCorner Sponsored by StylistBackgrounds
2 Maruzatım olacak:
Acısını haklı olan çeker, haksız olan taraf umursamaz.. keyfine bakar..
Biten ilişkinin acısı sen onu hayatında tutmak istediğin sürece, daha doğrusu tutman gerektiği sürece kalıyor. Zamanla hayatta daha önemli kişiler olduğunu fark edip kafandan salıveriyorsun.
Yorum Gönder