Bazen, daha önce kendime ya da başkalarına yarattığım gerginliklerin artık mutluluk sebebi haline dönüşmesi garip mi, diye düşünüyorum. Eskiden çekemediğim şeylerin şimdi güzel gelmesi, hatta hoşuma bile gitmesi o şeylerin aslında çok da problem edilecek şeyler olmadığından mı, zamanla değişmiş olduğumdan mı, yoksa o sevimli gülümsemenin daha önce başıma gelmiş her şeyi unutturmasından mı mütevellit olduğunu bilmiyorum. Bilmesem de olur, çok da sorgulamıyorum.
Duyarsızlıklarımın giderek yok olduğunu görmem benim için büyük bir gelişme. Başkaları için “Amaaaan” derken eskiden şimdi onun üzerine titremek, genel geçer ilişki kurallarını takmadan üstüne düşmek, onunla ilgilenmek, hayatımın merkezi yapmak öyle değişik ve hoş ki, yorulmuyorum. Aksine, kendimi dinlenmiş hissediyorum.
Otu boku sorun ettiğim günler geride kalmış meğersem. Birine köstek olmadan, bunaltmadan onun yanında olabilmek güzelmiş. Bunaltılmadığını bilmek de ayrı bir huzur kaynağıymış.
“Telefonunu duy!” cümlesine eskiden “Bana böyle emir verme!” cevabını verecek biriyken, “Tamam bitanem.” diye yanıtlamak ve yanıtlarken üzerimde hiç baskı hissetmemek ve o cümlenin aslında despot bir havayla söylenmediğini bilmek güzelmiş. Birini üzmek eskiden bir şey hissettirmezken artık o benim yüzümden üzüldüğünde canımın acıdığını fark etmek ve bir daha yapmamak için özen göstermek, onun için bir şeyler yapmaya çalışmak güzelmiş. Kaybetme korkusuyla yaşamak eskiden yapmak istemediğim şeyler yaptırırken artık korkumun derinde kalması, yerini tarifsiz bir eminliğin alması, birine hesapsızca güvenmek ve güvenildiğini bilmek güzelmiş. Biriyle ilgilenmek boğmazmış insanı. Aksine onun tüm bu ilgini, çabanı hak eden birisi olduğunu bilmek ve en az gösterdiğin kadar ilgi görmek güzelmiş. Birinin sorunlarını dinlemek, yardım etmeye çalışmak, edemesen de fikir vermeyi denemek sıkıcı bir şey değilmiş ve dahi bir sorunum olduğunda onun da benim için pervane olacağından emin olmak güzelmiş. Tek bir sözü, şakası, gülümsemesi iyi hissetmem için yeterliymiş. Sesini duymak güzelmiş.
Ona tavlada yenilmek bile güzelmiş.
İyi ki benimmiş. Benim olduğunu ve hep benim kalacağını bilmek, artık eksik hissetmemek, birine ait olmak güzelmiş.
Hayatım onunla güzelmiş.
0 Maruzatım olacak:
Yorum Gönder