İzmir’de kalan son iki günüm olduğunu bilmek çok acayip. Sonunda gidiyorum. Belki iki ay insan ömrü için kısa bir süre ama benim için çok önemli ve değerli bir dönem olacak hissediyorum. İki ay Macaristan! Ve umarım bu sadece başlangıç olur.
Belki bundan sonra hikaye yazmaya vaktim kalmaz. Belki üzülmeye bile vaktim kalmaz. Bu yüzden orada başıma gelenleri anlatırım, belki gezdiğim başka yerleri... Belki hiç anlatmam. Bilmiyorum.
Sonunda gidiyorum.
0 Maruzatım olacak:
Yorum Gönder