Belki de bu benim için yazılmış bir kuraldır ha? Belki de ben hep uzaktaki insanları sevmek için yaratılmışımdır. Nasıl desem... Belki hayatta herkese bir rol biçilmiştir benimkisi de budur. Elimi uzattığımda, hani çok uzattığımda dahi, dokunamayacağım insanlara aşık olacağımdır. Hayalimdeki ilişkiyi hiçbir zaman yaşayamayacağımdır çünkü o ilişkinin diğer başrolu hep ülkenin ya da dünyanın bir köşesinde olacaktır. Ne bileyim ben gittiğimde o orada olmayacaktır falan. En yakın dostlarımı en fazla telefonla arayabileceğimdir. Annemi bile kırk yılda bir göreceğimdir. Kedimi sevemeyeceğimdir. Zamanımı yüzeysel şeyler, boş düşünceler, sığ insanlarla geçireceğimdir. Geçirmek zorunda kalacağımdır ya da.
Sonuçta ben ve benim gibiler olmasak mesafelerin bir anlamı olmazdı öyle değil mi? Belki de her şeyin bir amacı vardır.
Oldu o zaman ben şurada biraz karıncalarla konuşup geliyorum.
3 Maruzatım olacak:
ahh mesafeler...
mesafeler delirtiyor beni .
Uzak olmak zor, çok zor.
Belki de bu duruma ağız dolusu küfür etmek istiyoruz ama yapamadığımızdan böyle nizamlı yazılar yazmayı tercih ediyoruz. Hay amk. (Ben gece yine çok içip saçmaladım, ondan böyle negatifim bugün. Bakma sen bana.)
Yorum Gönder