Bazen diyorum "Ne işim var benim burda?" Sabahları küfür ederek uyanıyorum. İstediğim buydu belki de bilmiyorum ama bu olmamalıydı. Böyle olmamalıydı.
İnsan potansiyelinin farkında olmalı evet ama fazlasıyla farkında olunca halinden memnun olmuyor. Bazı şeyler yetmiyor. Bazı şeyler fazla geliyor. Ne bileyim.
Burayı seviyorum. Evimi seviyorum. Gecenin 2sinde dondurma almaya gitmeyi seviyorum. Arkadaşım çağırdığında kapıyı çekip çıkmayı seviyorum. "Sana geliyorum" dediğinde biri, "Gel evdeyim" diyebilmeyi seviyorum. Bir yanım yalnız, bir yanım mutsuz olsa da seviyorum.
Cesaretsizliğim yine son hızıyla devam ediyor ama bi yandan da biliyorum artık yere sağlam adımlarla bastığımı. Bir yanım özlüyor bir yanım "Sus" diyor. Aklım bir yerde kalbim başka bir yerde. Belki ikisi de aynı yerde. Sadece söylemiyorum.
Of hiç iyi değilim.
Belki de iyiyimdir. Bilmiyorum.
2 Maruzatım olacak:
Ben de bazen sıcak yaz günlerinin sıcağından dolayı bir yaramaz çocuk gibi uykuya direndiğim olmuştur... Sonra da eli mahküm, bir tutuklu gibi uykuya teslim oldmuşumdur.. Öyle olur ki; yemekten sonra bir uyku bastırır, sanki ecel şerbetini içmiş gibisindir. Oturduğun yerde gider gider gelirsin. Dalında sallanan olgun bir armut gibi bir boşluğa düşersin. Eninde sonunda uykuda olursun. Ama asıl mesele uyku halinde bile yüzünün tebessüm etmesidir. Matlub olan budur. Bazen de kendini bir mahkum gibi hissedebilirsin. Bir kader mahkumu gibi, tahliye anını hayal edemeyen bir kader mahkümunun çadesizliğine ışık tutan bir umut ışığı ararsın. Birgün belki de bir af umuduyla bu hüzünlü kuyunun mazgallarından kurtuluşun manifestosunu bu sayfada kelimelere dökersin. Bir daha umutsuzluğa düştüm demek istemiyorsun.. Bir daha gerçekten sadece bir gölgeye dönüştüm, soyutlaştım, bittim, tükendim demek istemiyorsun. Çok alışılmış olacak belki de ama, ben artık umut sayesinde dayanabiliyorum her şeye, belki de onun için umut dışında başka bir şey bilmiyorum diyorsun. Belki de adım umut olsun sevileyim, sevdiğimin adı da umut olsun seveyim diyorsun. Başka hiçbir şey beni kendimle buluşturamaz. başka hiçbir şey beni eksenime oturtamaz diyorsun. Sevmek ve sevilmenin adı umut ve umutlanmak olsun.
Umut güzel kelime. Ne güzel şeyler demişsiniz yine.
Yorum Gönder