İşte gömleğine sarıldım sonra. Hala sen gibi kokuyordu. Kolları katlanmış, bıraktığın haliyle duruyordu. Aylar önce içinde sen vardın, ne garip.
Sarıldım. İçime çektim kokunu. Bir an canlanacak, o da bana sarılacak sandım. Kıpırdamadı.
Uyumuşum...
9 Ekim 2010 Cumartesi
Subscribe to:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 Maruzatım olacak:
bunu sen yazdıysan süpermiş! bayıldım, aşk hüzün dolu ve de tam istediğim gibi bitmiş sonu!:)
Hıhım ben yazdım. :) Blogdaki hemen hemen her şey benim. Alıntı yaparsam belirtiyorum. Teşekkür ederim. :)
Yorum Gönder